Cesur Olmak

Cesur Olmak

Labirent'te bir söz vardı: susun, hâlâ sakla, güvende ol.

Sadece bir adamın sihrine sahip olduğu duvarlar ve sırlar kentinde, on yedi yaşındaki Kai, kendi sırrını saklamak için mücadele eder-zamanın iş parçalarını değiştirebilir. 

Kai sekiz yaşındayken nehir kenarında Reev tarafından bulundu ve "kardeşi" o zamandan beri onun yanında. Kai, yeteneğinin nereden geldiğini ya da nereden geldiğini bilmiyor. Önemli olan tek kişi onun ve Reev'in birlikte kalması ve belki de bir gün eve çağırdıkları yük konteynırından çıkıp Labirent'in metal duvarlarından uzaklaşması. Kai'nin tek arkadaşı, Avan, dükkana ait oğlu, skandal itibarıyla hem onu ​​korkutup hem de onu entrika haline getiriyor.

Sonra Reev kaybolur. Sessiz ve güvende tutmak onu sonsuza dek kaybetmek demektir, Kai onu bulmak için ne gerekiyorsa yapmaya yemin eder. Şimdiye kadar tanıdığı tek evi terk edip yüzyıllarca süren bir devrime kapılma riski altında. Fakat Reev'i kurtarmak için Kai, geçmişinin iplerini çözmeli ve kardeşi hakkındaki şok edici gerçekleri, Avan'la olan dostluğunu ve onun eşsiz gücünü kuşatmalıdır.

Thread and Stone Kapıları, Lori M. Lee'den güçlü bir başlangıç ​​ve yeni bir fantezi serisine harika bir başlangıç. Tüm okuyucular için ufak bir şey var ve sanırım tanıdık gelen bir tür değilse fantezi için harika bir giriş.

Hikaye güçlü başlar ve boyunca böyle devam eder. 

İlk sayfadan bağımlı oldum. Pacing muhteşemdi ve kitabı indirmeye teşvik etmemiştim. Okuyucuları daha fazla istemekte bırakacak olan hızlı bir okundu. Gizem, romantizm, eylem ve aldatmacanın her sayfada dokunduğu. Bir daha asla olmayacaklarını tahmin edemezdim. (Bir şey olabileceğine dair ufak bir ipucu vardı sonuna kadar!) Dediğim gibi, bu kitapta gerçekten herkes için küçük bir şeyler vardır. Ayrıca, fantezi yönü, Rae Carson'ın veya Leigh Bardugo'nun olduğu gibi diğer genç erişkin fantastik romanlar kadar güçlü değildi. Yine de kötü bir şey ifade etmiyorum. Bence bu, diğer fantastik romanlardan biraz korkutan insanlar için fantezi türüne mükemmel bir giriş olacaktır.

Karakterler benim için biraz eksikti. Gerçekten kendi hikayelerine yatırılmış hissetmedim. Onlardan biri incindiğinde ya da çekildiğinde, bunca rahatsızlığı alamadım. Kai, Avan, Reev ve diğerleri bana biraz gerçek dışı hissettiler. Onların hikayelerini biliyormuşum gibi hissetmem için yeterince bilgisi yoktu. Bu dizinin sadece birincisi olduğunu biliyorum, ama kitabın sonuna gelindiğinde, karakterler için yaptığımdan daha fazla önemsiyordum gibi hissettim. Gerçi korkunçtu. Kai güçlü ve kendine yeter. Her sayfayı saklamayı istemedi. Kendine iyi bakabilir ve aslında başkalarına da yardım edebilir. Avan ve Kai çok sayıda özelliğe sahipti ve bence bu, neden bu kadar çok savaştığının bir parçasıydı. İkisi de kendileri için kolayca gözükürken, ikisi de diğerine dikkat etmeyi istiyorlardı. Avan gerçek bir beyefendiydi. Kai'yi korumakla birlikte bağımsızlığını bastırmaya çalışmadı. Onu yere atmamaya yetecek kadar kendinden emin olduğuna sevindim. Reev benim için en eksik olanıydı. Onu sevdim ama etrafını kuşatan bir sürü gizem vardı ve bu gizemlerin bazıları Dişli ve Taşın Geçitlerinin sonunda temizlenememiş gibi hissediyorum.

Kai'nin yeteneği kitabın çoğunda benim için büyük bir konuydu. 

Oldukça uzun bir süre açıklanamıyordu. Kai, yeteneklerini kullanacaktı, fakat okuyucu olarak, ne yaptığını, nasıl yürüdüğünü veya ona nasıl yardımcı olabileceğini bilmiyordum. Son birkaç bölümden birine kadar yeteneği açıklanmadı ve o zaman bile kafam karıştı. Bence bir sonraki kitapta Kai'nin güçlerini keşfetmek çok daha fazla olacak.

Genel olarak, Gates of Thread ve Stone beni umduğum gibi sevmedi ama bir sonraki kitaba bakacak kadar ilgilenmemi sağladı. Fantastik hayranlar bu keyif alacaklar.

Başkalarının Kapı ve Taş Kapıları hakkında söylediklerini:

Hell Is Cold'un incelemesi: "Kaprisli ve epik bir ölçekte ama yine de her bakımdan kısa düşen bir çok, çok vasat roman."

Bir Kitap Kitaplığı'nın Cadı Witch'in incelemesi: "İkincisine devam edeceğim, onunla ilgili gerçekten çok meraklı olduğum".

Starry-Eyed Revue, "Şeyler kesinlikle arsa ve dünya yapımı açısından bu kitabın sonlarına doğru beklenmedik bir dönüş yapıyor, ancak gemide olduğumu" söylüyor.