Marka Başvuru

Marka Başvuru

Yukarıdakilerden hiçbiriyle tartışmam yok. Aslında, karbon balonunu daha önce defalarca uyardık. 

Bununla birlikte benim kaygım, bu hikâyenin raporlamasının ne kadarının ne kadar ince bir çerçeveye oturtulduğudur - yani, verimlilik, yenilenebilirlik ya da ulaşımın elektrifikasyonu, böyle bir çöküşün potansiyel “nedenleri” dir. 

Bir dereceye kadar, bir dereceye kadar, bunun, düşük karbon teknolojilerinin olumsuz bir sonucu olarak okunmasının bir tehlikesi vardır - bunun yerine, fosil yakıtlara aşırı güvenimizin olumsuz bir sonucunun tersine. Gerçekten de, işsizlik, ulusal güvenlik ya da belirli politikacılar için bir seçim kolej avantajı nedeniyle rakip olmayan kömür santrallerini yakmamız gereken mantıktan bir milyon mil uzakta değil.

Uyuşturucu bağımlısı olan bir bağımlıda yoksunluk belirtilerini suçlamıyorsun. Onları bağımlılıkla suçlarsın. Ve aynısı burada da geçerlidir. Gerçekten de, araştırmacıların kendileri çok açık: Bu çöküşün 2008 benzeri bir finansal krizle marka başvuru sonuçlanıp sonuçlanmadığı, finansal piyasaların fosil yakıtlara maruz kalmalarını azaltmak için proaktif adımlar atıp atmadığına bağlı olacaktır. Sadece iklim istikrarı için, mümkün olduğunca hızlı bir şekilde fosil yakıtlardan yoksun kalmamız gerekiyor - finansal maruziyet tehdidi sadece bunu yapmak için daha fazla teşvik sağlıyor.

Tüm otomobillerden sokakları geri almanın ve alternatif ulaşım araçlarına yer açmanın zamanı geldi.

Elektrikli scooterlar, San Francisco'da dolaşmak için bu küçük, kirletici olmayan ve eğlenceli araçlar etkili bir şekilde yasaklandı. TreeHugger emeritus Alex Davies, Kablolu’da “çileden çıkma” olduğunu açıklıyor.

İnsanlar yaya kaldırımlarında, yayaların etrafına dokunduklarında ya da uyarı yapmadan arkadan geçerek onları sürüyorlar. Onları istedikleri yere park edebilecekleri için, onları kaldırımın ortasında bırakıyorlar, insanların yollarına giriyorlar ve yürümekte ya da tekerlekli sandalyeleri kullanmakta zorluk çekenler için daha da zorlaşıyorlar.

Ancak sık sık belirttiğimiz gibi, kenetsiz arabalar yaya kaldırımları ve tekerlekli sandalye rampalarını engelleyerek kaldırımlara dikkatsizce yayılıyor. Alex, birkaç bisikletçinin ve yayaların da gerizekalı olmadığını belirtiyor. Ve bir çözümü var:

Ne yapalım? Sokağı scooterlar için güvenli bir yer haline getirin. 

Bu bölüm çok kolay ve San Francisco ve diğer Amerikan şehirlerinin nihayet öğrenmeye başladığı şeylere çok benziyor. Cevap bisiklet şeritleri: büyük, geniş korumalı bisiklet şeritleri ve bunların birçoğu. Onları yapmanın yolu, araç sahiplerinin, genellikle ücretsiz olarak araba sahiplerinin almasını sağlayan ortak alandan marka başvuru kurtulmak ve bir scooter veya bisiklete binmek isteyen herkes için sokakları güvenli ve elverişli hale getirmek için alanı kullanmaktır. Ya da tek tekerlekli, ya da ne olursa olsun saçma bir şey gelir. Siz varken, kaldırımları da genişletin.

Gerçekten de, tüm bu scooter savaşı, kaldırım üzerindeki hiç bitmeyen savaştan aşağıya iniyor. Otomobillerin yayaları sokaklardan sıktığını ve yürümeyi neredeyse imkansız hale getirdiğini birçok kez belirttik; Ayrıca, kullanıcılar arasında sürekli çatışmalara yol açacak şekilde scooter veya bisiklet de mümkün değildir. Toronto Yürüyüşü adlı bir Facebook sayfasında, Toronto'daki bisikletlerin San Francisco'daki scooterlar gibi olduğu söylendi:

"Bisiklete binmek önemli bir etkinlik değil. Bu şehirde bisiklete ihtiyacın var, bir kol saatine ihtiyacın var. Her ikisi de kendi isteğine göre bu şeyleri seven insanlar tarafından yapılan moda seçimlerinden. Ayrıca, otomaya alternatif olarak bisikletin algılanması." ulaşım büyük ölçüde abartılıyor. "

Hayır, bisikletler moda seçimi değildir ve scooter değildir; Şehirde çok fazla yer kaplayan büyük metal kutulara alternatifler. 

Kullanıcıların, otomobillerin yaptığı gibi emlaka daha fazla hakkı vardır ve teşvik edilmeli, itiraz edilmemelidir.

Guardian'da yazan eski bisiklet komiseri Andrew Gilligan, politikacıların umut vaat etmemekle birlikte teslim etmediklerinden yakınıyor. Başkanın eylemsizlik ve cılızlığın utanç verici olduğunu iddia ediyor. Toronto'da, Star'a göre, aktivist Albert Koehl “Artık hiçbir şey olmuyor. Bu planlar sadece durdu, ”....“ Bu ne kadar az şey marka başvuru yapıldığı ve bu yıl için ne kadar azının planlanan bisiklet altyapısı açısından şok edici olduğu ve New York City'de belgelemeye ayrılan bir Tumblr var. Bisiklet şeritlerinde park eden polisler- bisiklet altyapısı aslında afiş tutucuları için bir park şerididir.

Çöl savaşları her yerdedir ve arabaların sürücüleri her zaman kazanır. Geçen gün harika bir tweet gördüm.

Hatta çerezler üzerinde bile savaşmıyoruz. Kırıntıların üzerinde savaşıyoruz. Bunun yerine, hepimiz sokakları geri almak için birlikte çalışmalıyız.